Drążenie tuneli posuwa się bardzo wolno. Przez rok zbudowano ok. 1 kilometr. O podziemnych pociągach w 2023 roku możemy zapomnieć

Budowa tunelu kolejowego pod Łodzią ruszyła oficjalnie niemal dokładnie rok temu. Pod koniec grudnia uroczyście uruchomiono maszynę drążącą o imieniu Katarzyna, która ma drążyć tunel dwutorowy od komory startowej przy ul. Stolarskiej w kierunku Łodzi Fabrycznej. Druga, mniejsza maszyna o imieniu Faustyna drąży z kolei kilka tuneli jednotorowych, które wyprowadzą pociągi spod ziemi na powierzchnię. Dwa tory od komory rozgałęźnej usytuowanej w rejonie ulicy Kasprzaka i alei Włókniarzy będą biegły w kierunku Dworca Kaliskiego, a dwa w stronę Żabieńca.

Tak naprawdę jednak drążenie tunelu rozpoczęło się kilka miesięcy później, bo od stycznia do maja trwały prace przygotowawcze i kompletowanie załogi maszyn drążących. Przez ten rok zdołano wydrążyć około 750 metrów mniejszego tunelu i 350 metrów większego. To bardzo niewiele. Jeśli maszyny utrzymają takie tempo, możemy zapomnieć o tym, że pojedziemy podziemną koleją w 2023 roku. Jest jednak nadzieja, że prace przyspieszą, bo początki jak wiadomo są zawsze trudne, a poza tym tempo pracy tarcz, według założeń wykonawców robót, ma wzrastać.

Póki co nic jednak na to jednak nie wskazuje, a nawet po pierwszych setkach metrów można powiedzieć, że spadło. Drążąca mniejszy tunel Faustyna trafiła na bardzo niesprzyjające warunki geologiczne. Jej pracę musiano spowolnić, bo zbyt mocno rozgrzewała się tarcza skrawająca. Na geologię nie ma niestety rady...

Obecnie mniejsza tarcza zbliża się do komory przy ul. Kasprzaka, większa natomiast drąży pod ulicą Drewnowską tunel w kierunku przystanku Łódź Polesie. Dojdzie tam prawdopodobnie za około dwa miesiące, o ile nie napotka niespodziewanych przeszkód.

Jednak najtrudniejszy etap budowy tunelu dopiero przed nami. Przejście tarczy pod ścisłą zabudowa centrum miasta będzie nie lada wyzwaniem dla budowniczych i ekstremalnym przeżyciem dla mieszkańców. Dlatego drążenie na pewno będzie szło powoli.