Łukasz Grzejszczak: W Łodzi czuję się u siebie i na swoim miejscu

Otrzymał pan Odznakę „Za zasługi dla Miasta Łodzi”. Ucieszyło to pana?

Ogromnie, bo to podsumowanie mojej 20-letniej pracy. Dostrzeżono jej walory. Przede wszystkim pracy naukowej, publicystycznej, w której wiele miejsca poświęciłem Łodzi i jej historii. Życiu fabrykantów, codziennemu życiu łodzian. Te zainteresowania znajdują odzwierciedlenie w przygotowanych przeze mnie wystawach.

Skąd to zainteresowanie Łodzią i jej historią?

Z ciekawości, bo nie jestem łodzianinem z urodzenia. Pochodzę z Wielkopolski, ale w Łodzi mieszkam od roku 1979. Ciekawiło mnie to miasto, chciałem je poznać i zrozumieć.

Udało się?
Myślę, że tak. Zwłaszcza po lekturze „Braci Aszkenazy” Singera. Zrozumiałem pewne cechy łodzian.

Jest pan związany z Politechniką Łódzką?

Tak, dokładnie z Instytutem Architektury Tekstyliów. To moje główne miejsce pracy. Współpracuję także z Instytutem Historii Sztuki Uniwersytetu Łódzkiego, którego jestem absolwentem. Jestem też muzealnikiem. Związanym z różnymi muzeami. Przygotowywałem wystawy nie tylko w Muzeum Miasta Łodzi. Współpracowałem z muzeami w regionie, m.in. w Pabianicach, Zgierzu, Sieradzu. Poza tym współpracuję z Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków. Przygotowywałem wiele dokumentacji naukowych, zwłaszcza zabytków ruchomych.

Jest wystawa, z której jest pan najbardziej dumny?

Myślę, że z dwóch wystaw. Pierwsza to „Uroda codzienności”, którą przygotowałem z cenioną konserwator dzieł sztuki Ewą Derkacz-Królewską. Druga to „Łódzkie mody”. Bardzo bliska mojemu serca jest też wystawa „Porcelanowy ogród”, którą zrealizowałem w 2017 roku. Brali w niej udział moi studenci z Politechniki Łódzkiej. Wystawa była poświęcona głównie florystycznym dekoracjom dawnej porcelany. Studenci stworzyli współczesne kolekcje tkanin, tapet, grafik, fotografii inspirowane dawnymi wyrobami porcelanowymi. Czuwała nad tym plastycznie dr Dorota Taranek.

Czuje się pan łodzianinem?

Tak, w Łodzi czuję się u siebie i na swoim miejscu