Trening najlepszy na stres - ile w tym prawdy? Poznaj opinię ekspertki

Rozmawiamy z Dorotą Marculą, fizjoterapeutką Centrów Medycznych Medyceusz

- Każdy zna powiedzenie: w zdrowym ciele zdrowy duch, ale czy to naprawdę działa?

- Owszem i wszyscy tego doświadczają. Spójrzmy: każdemu zdarza się spadek nastroju, prawda? Wtedy nic nam się nie chce, nawet jeśli fizycznie jesteśmy wypoczęci i nie mamy za sobą ciężkiego wysiłku. Ano dzieje się tak dlatego, że ciało i umysł to jedno, że funkcjonują razem. Jednak dzięki temu, że – jak widać - psychika wpływa na ciało, możemy te relację odwrócić i wpływać pozytywnie na psychikę poprzez pracę nad ciałem czyli wysiłek fizyczny. Nie bez przyczyny, gdy poćwiczymy to czujemy, że możemy góry przenosić.

- A dlaczego się tak dzieje?

- To biochemia. Podczas ćwiczeń nasz organizm wydziela endorfiny czyli opioidy endogenne, które znacznie poprawiają nastrój, podnoszą samoocenę i wzmacniają ogólne zadowolenie z siebie, przez co nazywane są hormonami szczęścia. Drugim bardzo istotnym efektem ćwiczeń jest spadek poziomu stresu. Każdy doświadcza stresów w różnym stopniu. O ile na początku potrafimy sobie z nimi radzić, to w dalszej perspektywie stresy przyprawiają nas one o ból głowy, rozdrażnienie czy bezsenność. I tu na ratunek przychodzi… wysiłek fizyczny, a z nim kortyzol, nie bez przyczyny nazywany hormonem stresu właśnie.

- Po co nam hormon stresu kiedy już jesteśmy zestresowani?

- Ponieważ kortyzol służy do uruchomienia rezerw energetycznych organizmu, czyli do zainicjowania tak zwanej reakcji walki lub reakcji ucieczki, zatem po prostu przygotowuje nas do większego wysiłku fizycznego. I o ile poziom kortyzolu mamy w normie, to jego krótkotrwały wyrzut podczas aktywności fizycznej nie zrobi nam żadnej krzywdy. Wręcz pomoże się spiąć, osiągnąć lepsze wyniki. I tak dochodzimy do trzeciego pozytywnego skutku ćwiczeń, który wynika z czystej psychologii. No bo kto nie będzie z siebie dumny, gdy przebiegnie dodatkowe okrążenie, dźwignie większy ciężar czy po prostu osiągnie postawiony sobie cel treningowy? To samozadowolenie przekłada się potem na lepsze postrzeganie świata i życia, wzrost poziomu autoakceptacji. Poza tym nie wolno zapomnieć o aspekcie społecznym aktywności fizycznej - zawsze raźniej ćwiczyć z koleżanką czy sąsiadką. Na salach fitnessowych czy tanecznych poznajemy nowych ludzi, a kto wie ile przyjaźni zaczęło się właśnie od wspólnego treningu?

- To przejdźmy to praktyki. Ile trzeba ćwiczyć, żeby redukować stres?

- Każdy musi dopasować aktywność fizyczną do siebie, niektórzy lepiej się poczują po przebiegnięciu 20 kilometrów, a inni po łagodnych zajęciach pilatesu. Aktywność fizyczna wskazana jest jednak zawsze w umiarkowanej formie. Co to znaczy? W zupełności wystarczy 30 do 45 minut dziennie, 3 lub 4 razy w tygodniu. Należy pamiętać, aby każdy trening rozpocząć rozgrzewką, a zakończyć ogólnie pojętym wyciszeniem. Przede wszystkim błagam, pamiętajmy: nasze ciało stworzone jest do ruchu, ono tak odpoczywa, a nie na kanapie przed telewizorem! Aktywność fizyczna niweluje zmęczenie i dodaje energii, również przez pobudzenie krążenia i dotlenienie organizmu. Dlatego ćwiczmy tak, jak chcemy. Opcji jest bez liku: jazda na rowerze, bieganie, szybkie spacery, siłownia, czy ćwiczenie w domu. W internecie znajdziecie wiele filmów z programami ćwiczeń dostosowanymi do kondycji czy wieku. Jeżeli więc trapią cię problemy, masz złe samopoczucie czy ogólną niechęć do wszystkiego to idź poćwiczyć. Zapewniam: poprawi ci się humor i oderwiesz się od codziennych kłopotów nie mówiąc już o tym, ile dobrego treningiem zrobisz dla swojego ciała.