Widzę Łódź: Jeden gest ponad setkę komentarzy [FELIETON]

Nie warto jej deprecjonować nawet wtedy, gdy ma znamiona pozyskiwania propagandowych zdobyczy. Urząd Miasta Łodzi, po ogłoszeniu naszego miasta strefą czerwoną, ponownie uruchomił program Miejskiego Wolontariatu i jest to jedno z bardziej odpowiedzialnych działań tutejszych samorządowców w ostatnim czasie. Każdego dnia wolontariusze robią seniorom zakupy, odbierają lekarstwa z apteki. Rozsądnym rozwiązaniem jest próba sieciowania wolontariuszy i podopiecznych tak, by dopasowywać ich zgodnie z miejscami zamieszkania. Nie są to może działania na wielką skalę, ale dziś naprawdę liczy się każde oderwanie od pisania komentarzy w sieci i wykonanie autentycznego gestu. Podczas pierwszej fali koronawirusa wolontariat działał od marca do czerwca, zarejestrowało się 165 wolontariuszy, zgłoszono do nich 650 spraw (załatwiono ich z pewnością więcej, bo przecież po zapoznaniu się z wolontariuszem seniorzy dzwonili od razu do niego, pomijając urzędową drogę). Rzecz jasna, podobne starania podejmują i inne instytucje, fundacje, kościoły, harcerze, niemało osób na własną rękę, po sąsiedzku i każde ma większe znaczenie niż można o tym napisać. Nawet, a może tym bardziej, jeżeli pozostaje w obrębie najbliższych. Bo to z jakim szacunkiem i wspomnianą empatią będziemy się odnosić do ludzi starszych, pokaże jakimi wyjdziemy z pandemii. A popandemiczny ład pewnie zaczyna się już powoli tworzyć. I ci, którzy utrwalą silniejsze więzi, po takim przejściu mogą okazać się mniej podatni na wykręcanie kota (przepraszam kota) ogonem i zabiegi pozorne. A na pewno będą mieć siłę, by odrzucić warkot zawsze wściekłych, niezależnie od światopoglądu. Bez mniejszej lub większej, nie zważającej na opinię innych, nawet urzędniczo-kunktatorskiej wzajemności, „po” będzie jeszcze gorsze niż „przed”.