Widzę Łódź: Poważne miejsce dla sztuki tańca FELIETON

Powstałe w 1968 roku przedsięwzięcie, odbywające się w formie biennale, prezentowało prace wybitnych choreografów zrealizowane ze wspaniałymi zespołami, przybliżało trendy w światowym balecie, uczyło nas czytania tańca współczesnego. Walor edukacyjny tej inicjatywy jest nie do przecenienia, także dzięki Spotkaniom możemy dzisiaj z większą otwartością śledzić dokonania polskich choreografów sięgających po nowoczesne rozwiązania. Goszcząca niedawno w Łodzi Polska Platforma Tańca pokazała różnorodność form dzisiejszej tanecznej ekspresji i gotowość do zintensyfikowania międzynarodowych kontaktów. A wszystko to skłania do refleksji, że w naszym kraju wciąż brakuje instytucji, jak to się teraz mówi, dedykowanych tańcowi współczesnemu, przestrzeni, na których twórcy tej dziedziny sztuki mogliby realizować swoje pomysły i regularnie eksploatować gotowe przedstawienia. Dziwi mnie, że nie ma jeszcze w Polsce równej akademiom teatralnym, muzycznym, czy plastycznym akademii tańca. W Warszawie powstaje Centrum Choreograficzne, Łódź niezmiennie lansująca się na swej awangardowości, posiadająca bogatą tradycję tanecznej edukacji, zdaje się idealnym miejscem, by tutaj właśnie powstała poważna instytucja kultury ze stałym zespołem współczesnego tańca. To jedna z tych pionierskich możliwości, która pozwoliłaby nam „puścić się w tany” ze światem sztuki z „najwyższej półki”.