Pieśni i spektakle XXX Międzynarodowego Festiwalu Sztuk Przyjemnych i Nieprzyjemnych w Łodzi

Jedno z najbardziej lubianych i uznanych wydarzeń kulturalnych w Łodzi - Międzynarodowy Festiwal Sztuk Przyjemnych i Nieprzyjemnych - doczekał się jubileuszu XXX edycji. Jego tegoroczna odsłona to dziesięć spektakli, wystawa i liczne spotkania z artystami. To jednak przede wszystkim możliwość intensywnego uczestnictwa w święcie teatru, dla którego najważniejsze są refleksja i autentyczna interakcja z publicznością, w miejsce ekspozycji samouwielbienia scenicznych „rewolucjonistów”. Kwestie nader często ostatnio wcale nie tak oczywiste dla teatralnych twórców.

Ewa Pilawska, dyrektorka festiwalu, przygotowując program autorskiego przedsięwzięcia zaprosiła uczestników i gości do namysłu nad samą ideą festiwalu. „Cieszę się, że udało się stworzyć Festiwal, który ma różnobarwną paletę barw i nie zamyka się na jeden nurt, jedną estetykę teatru” - podkreśla. - „Rozmowa o sztuce, aby była pełna, powinna obejmować głosy różnych pokoleń. Każde pokolenie tworzy radość i piękno i cały czas powinniśmy uczyć słuchać się nawzajem. Cieszę się, że Festiwal jest „bliski”, powszechny i elitarny - otwarty dla wszystkich, a jednocześnie odpowiadający na potrzeby tych, którzy od teatru oczekują więcej.

Tegoroczna edycja odbędzie się pod hasłem „Festiwale teatralne”. Chciałabym zachęcić do refleksji nad ideą festiwalu teatralnego. Czym w ogóle jest festiwal?

Moim zdaniem festiwal powinien stanowić wyzwanie intelektualne, dlatego fundamentem powinien być program artystyczny. To, co na scenie, jest kluczowe, ponieważ uruchamia naszą wrażliwość i otwiera pole do dyskusji. Reszta jest tylko dodatkiem albo uzupełnieniem. Efektowne opakowanie nie zastąpi przeżycia estetycznego. Festiwal to święto ludzi, którzy wierzą w sztukę, a szczególnie uwrażliwieni są na powierzchowność i brak autentyczności. Festiwal to uczciwa rozmowa z publicznością.
Niezwykle ważne jest pytanie o relację pomiędzy festiwalem a miejscem, w którym powstaje, oraz odbiorcami festiwalowego programu. Przykład naszego Festiwalu to historia konsekwentnego budowania wielopokoleniowej wspólnoty, podążania za repertuarem, który na przestrzeni lat zmieniał się i ewoluował. Co dał Łodzi? Czy przyczynił się do rozwoju Teatru Powszechnego? Czy wpisał się na stałe do kulturalnego kalendarza? Czy jest tym, czym Warszawskie Spotkania Teatralne dla Warszawy, Boska Komedia dla Krakowa, Kontakt dla Torunia czy Dialog dla Wrocławia?”.

XXX Międzynarodowy Festiwal Sztuk Przyjemnych i Nieprzyjemnych Teatru Powszechnego rozpoczyna się w sobotę 9 marca i potrwa do 19 kwietnia. Po każdej pierwszej festiwalowej prezentacji odbywać się będzie spotkanie z twórcami spektakli. A publiczność tradycyjnie wybierze najlepszych aktorkę, aktora i spektakl festiwalu.

Jakie wydarzenia znalazły się w programie XXX Międzynarodowego Festiwalu Sztuk Przyjemnych i Nieprzyjemnych w Łodzi?

9 marca, godz. 18.30
Otwarcie wystawy jubileuszowej

Festiwal zainauguruje wernisaż wystawy „30 lat Międzynarodowego Festiwalu Sztuk Przyjemnych i Nieprzyjemnych” w foyer Teatru Powszechnego w Łodzi.

Ekspozycja przybliży 30-letnią historię Międzynarodowego Festiwalu Sztuk Przyjemnych i Nieprzyjemnych - pierwszego festiwalu teatralnego powołanego do życia w wolnej Polsce. Połączenie archiwaliów, projekcji, fotografii i animacji pozwoli przypomnieć festiwalowe wydarzenia oraz twórców polskiego, europejskiego i światowego teatru, którzy współtworzyli historię imprezy. Autorem koncepcji wystawy i jej kształtu plastycznego jest Krzysztof Kelm.

9 marca, godz. 19
Matki. Pieśń na czas wojny

Fundacja Chór Kobiet w koprodukcji z Maxim Gorki Theater w Berlinie, Festival d’Avignon; Maillon, Théâtre de Strasbourg - Scène européenne; Teatrem Powszechnym w Warszawie; Spring Performing Arts Festival (Utrecht); Tangente St. Pölten - Festival Für Gegenwartskultur (Austria). Duża Scena Teatru Powszechnego w Łodzi.

Autorką koncepcji, libretta i reżyserką przedstawienia jest Marta Górnicka. To performans na 21 matek z Ukrainy, Polski, Białorusi i ich dzieci. Uchodźczynie z Mariupola, Kijowa, Irpienia opierając się na tradycyjnym ukraińskim śpiewie rytualnym, poszukują nowego głosu chóralnego.

10 i 11 marca, godz. 19.15
Mała Piętnastka - Legendy pomorskie

Reżyseria Tomasz Man, Nowy Teatr im. Witkacego w Słupsku. Mała Scena Teatru Powszechnego w Łodzi.

Historia katastrofy, która wydarzyła na wakacjach 1948 roku na Jeziorze Gardno nieopodal Słupska. Podczas obozu harcerskiego wychowawczyni chciała zorganizować atrakcje harcerkom i zaplanowała wycieczkę łódkami przez Jezioro Gardno do morza. Łódki jednak okazały się dziurawe, a nie wszystkie harcerki umiały pływać... Obsada: Mariusz Bonaszewski, Bożena Borek, Katarzyna Pałka, Anna Grochowska oraz zespół muzyczny na żywo - Maciej Młócinski (kontrabas) i Cezary Reinert (fortepian).

16 marca, godz. 17
Pokaz mistrzowski: Szczęśliwe dni

Samuel Beckett, reżyseria Antoni Libera, Teatr Dramatyczny im. Gustawa Holoubka w Warszawie (prezentacja na scenie teatru).

Pokaz mistrzowski Mai Komorowskiej, jednej z najwybitniejszych polskich aktorek, w spektaklu (z udziałem także Adama Ferencego), który miał premierę w 1995 roku . Artystka, która kończy w tym roku 87 lat, kilkukrotnie występowała na festiwalu łódzkiego Teatru Powszechnego, jest laureatką wielu wyróżnień i nagród, wzorem aktorstwa i autorytetem w tej dziedzinie. Wyjazd do Warszawy o godz. 13.30 z parkingu przy Manufakturze (od ul. J. Karskiego).

18 i 19 marca, godz. 19
Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję

Adaptacja i reżyseria Mateusz Pakuła, koprodukcja Teatr Łaźnia Nowa w Krakowie i Teatr im. Stefana Żeromskiego w Kielcach. Duża Scena Teatru Powszechnego w Łodzi.

Osobista, spisana początkowo w formie książki, opowieść autora o procesie umierania jego ojca, który chorował na raka trzustki, ale też historia bezradności i wściekłości na instytucje państwa, służbę zdrowia i Kościół, które zadają chorym dodatkowe cierpienia. Występują: Andrzej Plata, Jan Jurkowski, Wojciech Niemczyk, Szymon Mysłakowski, Marcin Pakuła.

20 i 21 marca, godz. 19.15
Ostatnie dni Eleny i Nicolae Ceaușescu

Reżyseria Wojciech Faruga, Teatr Polski w Bydgoszczy. Mała Scena Teatru Powszechnego w Łodzi.

Tekst Julii Holewińskiej przedstawia zmierzch dyktatury rumuńskich przywódców. W grudniu 1989 roku małżonkowie Ceaușescu, mimo demonstracji na ulicach, nie dopuścili do siebie myśli, że to przeciwko nim zwraca się społeczeństwo. Spektakl pokazuje upadek władców, śledzi etapy, w których z bogów stają się więźniami i w końcu giną. Obsada: Mirosław Guzowski, Damian Kwiatkowski, Karol Franek Nowiński, Michalina Rodak, Małgorzata Trofimiuk, Małgorzata Witkowska, Marcin Zawodziński.

6 i 7 kwietnia, godz. 18
Pewnego długiego dnia

Reżyseria Luk Perceval, Narodowy Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie. Duża Scena Teatru Powszechnego w Łodzi.

Autobiograficzna sztuka klasyka amerykańskiego dramatu Eugene’a O’Neilla z 1941 roku. Pewnego długiego, letniego dnia rodzina Tyronów musi skonfrontować się z trudną prawdą, skrywaną od lat. W miarę jak dzień przechodzi w noc, między ojcem, matką i dwoma dorosłymi synami narasta rodzinne piekło wzajemnych pretensji i oskarżeń. Obsada: Roman Gancarczyk, Paulina Kondrak, Mikołaj Kubacki, Łukasz Stawarczyk, Małgorzata Zawadzka.

10 i 11 kwietnia, godz. 19
Melodramat

Scenariusz i reżyseria Anna Smolar, Teatr Powszechny im. Zygmunta Hübnera w Warszawie. Duża Scena Teatru Powszechnego w Łodzi.

Opowieść o Kubie i Krystynie, parze uwikłanej we współuzależnieniowy cykl wzlotów i upadków. Spektakl pożycza od „Pętli” Marka Hłaski (sfilmowanej przez Wojciecha Jerzego Hasa) osoby dramatu, jednak swoją uwagę przekierowuje na Krystynę, a także na relacje spoza damsko-męskiego stereotypu. Twórcy pytają: kim jest osoba w tle? Kim jest wiecznie drugoplanowa bohaterka, czyli osoba współuzależniona? Obsada: Karolina Adamczyk, Michał Czachor, Anna Ilczuk, Andrzej Kłak, Karolina Kraczkowska, Julian Świeżewski.

13 kwietnia, godz. 16
Pokaz mistrzowski: Elizabeth Costello. 7 wykładów i 5 bajek z morałem

Reżyseria Krzysztof Warlikowski, Nowy Teatr w Warszawie (prezentacja na scenie teatru).

Festiwalowy pokaz spektaklu odbędzie się dwa dni po premierze. Obsada: Mariusz Bonaszewski, Magdalena Cielecka, Andrzej Chyra, Ewa Dałkowska, Bartosz Gelner, Małgorzata Hajewska-Krzysztofik, Jadwiga Jankowska-Cieślak, Maja Komorowska, Hiroaki Murakami, Maja Ostaszewska, Ewelina Pankowska, Jacek Poniedziałek, Magdalena Popławska. Odjazd do Warszawy o godz. 12.30 z parkingu przy Manufakturze (od ul. J. Karskiego).

14 kwietnia, godz. 18
Platon (Der Staat)

Reżyseria Jan Klata, koprodukcja Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie z Nationaltheater Mannheim. Duża Scena Teatru Powszechnego w Łodzi.

„Państwo” Platona to jedno z najważniejszych dzieł filozoficzno-politycznych w historii, napisane w formie dialogu. Kluczową kategorią utworu jest zagadnienie sprawiedliwości w kontekście działania państwa. Ale „to nie będzie nudna rozprawa filozoficzna. To będzie bezkompromisowa dyskusja o sprawach najważniejszych” - zapraszają na spektakl jego twórcy. Obsada: Dominika Bednarczyk, Karolina Kazoń, Mateusz Bieryt, Wojciech Dolatowski, Marcin Kalisz, Marcin Sianko, Jacek Strama, Linda Pöppel.

18 i 19 kwietnia, godz. 19.15
Fredro. Rok jubileuszowy

Reżyseria Jan Englert, Teatr Narodowy w Warszawie. Mała Scena Teatru Powszechnego w Łodzi.

Spektakl zrealizowany na 230. rocznicę urodzin Aleksandra Fredry, obchodzoną w roku ubiegłym. W scenariuszu wykorzystano fragmenty jego komedii, a także innych utworów, czy cytaty z tekstów i wypowiedzi na temat Fredry różnych autorów. Obsada: Marek Barbasiewicz, Ewa Bukała, Wiesław Cichy, Jan Englert, Dominika Kluźniak, Justyna Kowalska, Waldemar Kownacki, Grzegorz Kwiecień, Grzegorz Małecki, Kacper Matula, Paweł Paprocki, Hubert Paszkiewicz, Anna Seniuk, Ewa Wiśniewska.