Widzę Łódź: Wrażliwość rodzi się w najmłodszych FELIETON

Jubileusz to piękny i znaczący, oznacza bowiem, że doskonale znana w kraju instytucja zaszczepiła potrzebę odwiedzania teatru reprezentantom już wielu pokoleń mieszkańców nie tylko naszego miasta. Jeszcze przed „Arlekinem”, w 1945 roku, rozpoczął w Łodzi działalność Teatr Kukiełek (nieoficjalnie zwany: „Biedronki”), przemianowany w roku 1950 na „Pinokia”. Dwie w jednym mieście, nakierowane na młodego widza sceny, o tak imponującym dorobku, to stan posiadania wyjątkowy w skali nie tylko Polski. Duet, o który warto dbać (mam nadzieję, że pomysły o połączeniu teatrów zostały ostatecznie przykryte innymi ważniejszymi „projektami”), bo to przedsięwzięcia jak mało które skutecznie pracujące na przyszłość oraz jakość miasta i ludzi, którzy będą je tworzyli. W dodatku to nieczęste w naszym kraju przykłady działających w tej samej przestrzeni „rywali”, którzy nie tylko nie funkcjonują w patowym zwarciu i skłóceniu, ale potrafią proponując swym odbiorcom różnorodną ofertę podejmować owocną współpracę (przykładem chociażby przedstawienie „Dzieci i ryby” sprzed przeszło roku). Obie sceny sięgają po literacką klasykę, ale śmiało łączą ją ze współczesną wrażliwością i narracją, jak to się ładnie mówi - mają misję kształtowania przyszłego dorosłego uczestnika życia kulturalnego i społecznego, ale przede wszystkim wyzwalają emocje, pielęgnują wyobraźnię i mówią o wartościach, bez których najpierw dzieciństwo, a potem wchodzenie w dorosłość byłyby tylko powierzchowną grą z istnieniem. Cieszmy się zatem młodością „Arlekina” przez kolejnych 75 lat!